R Naakt I

Brussel, tweeduizend en vier …
Een ontmoeting ergens in een klaslokaal hoog in het gebouw, een plek waar we allebei niet echt kind aan huis waren, want klanken die verboden werden daar, verspreidden zich spontaan in deze krappe ruimte, boven hopen genoteerde zaken die “verwachting” heetten en niet tot klinken werden gebracht, het werden improvisaties die zich weinig aantrokken van de meesterlijke paranoia als milde laag in delicate klankwolken die zich haastig naar woorden toe over grillige lyriek en proza voortbewogen tot een binaire, gelijksoortige versmelting die R naakt I werd.

Achtergronden kruisen en versmelten, letterlijk. Geneeskunde en Contrapunt bijvoorbeeld, worden in één naam genoemd. Strijdige klanken lossen van harte op. Hoe analoog kan het verkeren? We kijken naar dezelfde wereld en voelen de gelijkvormigheid.

Ann Eysermans en Frederic Lyenn Jacques
Twee contrabassen.
Een harp.
Een bouzouki.
Een gitaar.
Muziekdoosjes, gedichten, kamerlichtjes, miniaturen, grafische partituren en composities die de zwart-wit geklede stilte tierig vullen.