|
|
De In C App (een concept van ChampdAction, ontwikkeld ism Jazzperiments), een app om IN C (dit jaar 50 jaar oud) van TERRY RILEY online mee te spelen vanuit alle hoeken van de wereld - 24/24 u/dag werd succesvol gelanceerd op 11 oktober 2014 in Concertgebouw Brugge in het kader van Iedereen Klassiek.
Speel mee - alleen of met je vrienden - via WWW.INCAPP.NET op ieder moment van de dag, elke dag van de week. In C: democratie in muzieknoten (door Maarten Beirens) Op 4 november 1964 werd in het zaaltje van het San Francisco Tape Music Center (capaciteit: 120 personen) voor het eerst In C van de – toen nog - jonge componist Terry Riley gespeeld. Op zich een weinig glamoureus moment, maar toch zou In C prompt geschiedenis schrijven als sleutelwerk van de minimal music. Vijftig jaar later kan iedereen online meewerken aan uitvoeringen van In C dankzij een app, ontwikkeld door Champ d’action. De relatief schaarse aanwezigen bij de première in 1964 zullen het allicht niet beseft hebben, maar Riley’s In C zou al gauw één van de invloedrijke mijlpalen uit de 20ste eeuwse muziek worden – een compositie die aan de wieg stond van de minimal music en zo een hele nieuwe wending in de muziekgeschiedenis in gang zette. In de jaren nadien zouden Riley en geestesgenoten als Steve Reich (die meespeelde bij de wereldcreatie van In C) en Philip Glass de minimal music uitbouwen tot allicht de invloedrijkste stroming aan het slot van de 20ste eeuw. Wat maakte In C dan zo bijzonder in 1964? Ten eerste brak het met de geldende avant-garde conventies. In plaats van complexe partituren waarin alle elementen zo divers en gesofisticeerd mogelijk waren uitgewerkt, koos Riley voor eenvoud: 53 korte modules, heldere beknopte motieven, diatonische, consonante harmonie. Tegenover de eenvoud van het werk (de hele partituur past op één pagina), staat de vrijheid die de muzikanten krijgen: elke muzikant beslist hoe vaag hij een module herhaalt voordat hij overgaat naar de volgende module. Zo ontvouwt In C zich telkens als een klanktapijt van dezelfde door elkaar geweven motieven, dat bij iedere uitvoering net weer een tikje anders is. De spontane vrijheid waarmee de muzikanten hun weg banen door het werk, aandachtig luisterend naar elkaar en hun keuzes op elkaar afstemmend, geeft aan het werk ook een niet-hiërarchische lading. Het is, als je wil, democratische muziek, waarin iedere muzikant even belangrijk is en iedereen spontaan samenwerkt om het bedwelmende en fascinerende klankweefsel als eindresultaat neer te zetten. Een politieke interpretatie van het werk is dan ook niet vergezocht – uiteindelijk stamt het uit de links-radicale jaren ’60. Meer dan de doorsnee compositie waarin toch meestal een strikte taakverdeling bestaat, is In C een kwestie van gemeenschap – community. De gepaste manier om daar in deze digitale tijden een verlengstuk aan te geven, is een website en app ontwikkelen waarmee iedereen wereldwijd kan inloggen en online bijdragen aan virtuele uitvoeringen van dit merkwaardige werk. De muziekhistorische betekenis kennen we intussen; de gemeenschapsvormende functie van deze muziek krijgt een heel nieuwe invulling. |